La diplomatie de l’entente balkanique au temps de la crise de la Tchécoslovaquie

Abstract

Na inicijativu saveza Male Antante, čije su članice bile Čehoslovačka, Rumunija i Jugoslavija, stvoren je Balkanski sporazum koji je bio zaključen 9. febraura 1934. godine u Atini između Turske, Grčke, Rumunije i Jugoslavije. On je bio kao i Mala Antanta, odbrambenog karaktera, za borbu protiv revanšističkih i revizionističkih država. Njegov rad se uglavnom odvijao na Balkanu, a održavao je najsrdačnije odnose sa savezom Male Antante i drugim demokratskim državama. U sedištvu Društva naroda u Ženevi često je zasedao zajedno sa savezom Male Antante da bi uskladili gledišta u svetskoj organizaciji. S obzirom na njegov karakter u održavanju status-a quo na Balkanu i u Evropi, protiv revizionizma i revanšizma, njegove akcije u svetskoj organizaciji uvek su išle zajedno sa akcijama saveza Male Antante, što je predstavljalo veliki doprinos miru na Balkanu i u Evropi. Nema sumnje da je godina 1938. predstavljala skup velikih događaja u međunarodnim odnosima koji su samo godinu dana kasnije, 1939. godine, doveli do početka Drugog svetskog rata, koji je posle mnogobrojnih razaranja materijalnih dobara i ogromnog broja ljudskih žrtava, doveo do sloma fašizma i promene karte sveta stvaranjem novih nezavisnih država. Naša je namera da ukažemo na stavove kakve je zauzela diplomatija Balkanskog sporazuma 1938. godine prema krizi Čehoslovačke.